Το μάθημα της χήνας

Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους.

Την επόμενη φορά που θα δείτε χήνες να πετούν σε σχηματισμό V προς τον νότο για να περάσουν τον χειμώνα, ίσως σας περάσει από το μυαλό η εξήγηση που η επιστήμη δίνει για την αιτία που πετούν με αυτόν τον τρόπο. Όταν η κάθε χήνα χτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ανοδικό ρεύμα για εκείνη που ακολουθεί αμέσως μετά. Με το να πετούν λοιπόν σε σχηματισμό V, ολόκληρο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% μεγαλύτερη πτητική εμβέλεια συγκριτικά με το αν πετούσαν η κάθε μια μόνη της.

Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, η ματιά τους στον κόσμο αλλάζει

κι όποιος μπορεί ας το σιγο-τραγουδήσει μαζί σου.

«Αλλάζουν οι άνθρωποι;»
Ερώτημα ζωής, που καμιά φορά μπορεί και να μείνει αναπάντητο. Ένα άλλο ερώτημα που θα μπορούσε να προκύψει, είναι το «πρέπει να αλλάζουν οι άνθρωποι;» Κι αν η απάντηση που δίνεις είναι «ναι», θα σου κάνω ένα ακόμα. «Εσύ θέλεις να αλλάξεις; Μπορείς να αλλάξεις; Πρέπει να αλλάξεις;».

Δεν θέλω λόγια. Θέλω πράξεις !

Φτάνει πια. Ως εδώ.

Είμαι σε μια ηλικία που έχω κουραστεί να δίνω δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους και να απογοητεύομαι. Πλέον δεν αρκούμαι σε λόγια. Θέλω πράξεις. Γιατί οι πράξεις κάνουν τη διαφορά.

Η πιο γλυκιά εκδίκηση είναι η συγχώρεση…

Να συγχωρείς τους εχθρούς σου. Αυτό τους κάνει να σε μισούν περισσότερο.

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε θυμάται όποτε τον βολεύει

Πάντα με ενοχλούσαν οι περαστικοί, τόσο που σταδιακά άρχισα να αναπτύσσω μια αλλεργία απέναντί τους.

Για τους ανθρώπους που δεν σας σέβονται το μόνο πράγμα που αξίζουν είναι η απομάκρυνσή σας!!!

Οι καταστάσεις και οι άνθρωποι που σας πληγώνουν μπορούν να σας αλλάξουν και να σας απομακρύνουν από τον πραγματικό σας εαυτό: ένα δυνατό, τολμηρό και ελεύθερο άνθρωπο που αξίζει να είναι ευτυχισμένος.

Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολο να ξεφύγουμε από κάτι συναισθηματικά επιζήμιο από τη μια μέρα στην άλλη.

Το σπίτι της γιαγιάς μας ήταν και θα είναι πάντα ο παράδεισός μας !!!

Ένα απ΄τα πράγματα που πιθανώς έχουν μείνει αναλλοίωτα από τότε που ήσουν παιδί μέχρι σήμερα είναι το σπίτι της γιαγιάς και του παππού. Το σπίτι που γνωρίζεις όσο κανένα άλλο. Το μοναδικό σου βασίλειο, εκεί πιθανότατα έκανες τα πρώτα σου βήματα, έβγαλες το πρώτο σου δόντι κι έριξες την πρώτη σου ρουκέτα γάλακτος στο κατάλευκο σεμέν της γιαγιάς σου. Εκεί όλα ήταν επιτρεπτά κι εφικτά. Το «όχι» και το «μη» ακουγόταν σε σπάνιες περιπτώσεις.

Να χαμογελάς, να λάμπει ο κόσμος σου. Γιατί δεν παλεύεται αλλιώς τούτος ο κόσμος

Να στιγματίζεις με το χαμόγελό σου κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή σου. Να το αφήνεις αποτύπωμα σε κάθε μέρα σου. Να σφραγίζεις με αυτό κάθε συνάντησή σου. Να κυριαρχεί σε κάθε σου συναπάντημα. Να γίνεται αποτύπωμα κάθε σου θύμησης. Και να είναι αυτό η ομορφότερη εικόνα που θα αφήνεις σε κάθε ανάμνηση σου.

Η ζήλεια που νιώθουμε δεν είναι πάντα άδικη… Ή μήπως είναι.

Η ζήλεια (όταν έχει μέτρο και δεν φτάνει σε σημεία υπερβολής) είναι “φυσιολογική” στην σχέση μεταξύ δύο συντρόφων γιατί υποδεικνύει αγάπη, πάθος και ενδιαφέρον… Την βιώνουμε συνήθως όταν νιώθουμε ότι η σχέση μας με τον σύντροφο μας απειλείτε από οποιονδήποτε -κυρίως εξωγενή- παράγοντα. Είναι μία φυσιολογική αντίδραση ή σε τελική ανάλυση μία ασπίδα άμυνας για να αποφύγουμε τον πόνο ενός επικείμενου χωρισμού.

Οι καλοί άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή σκέφτονται με την καρδιά τους

Κακά πράγματα συμβαίνουν και στους καλούς ανθρώπους.

Αυτό γίνεται επειδή το πεπρωμένο δεν είναι αυθαίρετο, ο τυφλός κόσμος και ο εγωισμός είναι συχνά συνδεδεμένοι. Ωστόσο, οι ευγενείς άνθρωποι δεν απαρνιούνται ποτέ τις ρίζες τους παρά τις παραπλανήσεις, επειδή αυτοί που σκέφτονται με την καρδιά τους δεν καταλαβαίνουν από αδυναμίες ούτε από ψυχρή λογική σκέψη.